Ga naar hoofdinhoud
België

De rijke geschiedenis van onze congregatie

Ontstaan: Stichting in België

Onze stichter, Kan. Pieter Jacobus Dufort, (Ledegem 1720 – Doornik 1782) werd op 29-jarige leeftijd benoemd tot pastoor van Ingelmunster. Hij was sterk geïnspireerd door de Franse priester Vincent de Paul, (1581-1660) die een nieuwe impuls gaf aan het religieuze leven en de zorg voor de allerarmsten.

Zusters van Maria Ingelmunster vierden hun 250-jarig bestaan op zondag 7 juli 2019

Op 2 juli 1769, feest van Maria bezoek, stichtte Kan. Dufort, de congregatie van de zusters van Maria met als tweevoudig doel: de arme kinderen te helpen bij de studie en de arbeid, alsook de hulpbehoevenden en de zieken van de parochie bij te staan. Het was in een tijd van pestepidemieën en van grote armoede.

Twee vrouwen, Francisca Goethals en Isabella Catulle, nemen als eerste hun intrek in een huis door de pastoor aangekocht. Ze richtten een armenschool op. Zo leerden ze meisjes lezen en schrijven en onderrichten hen in snit en naad opdat ze zo voor hun families konden zorgen.

Keizerin Maria Theresia erkende de congregatie en haar doelstellingen als een stichting. In 1774 konden de eerste twee zusters hun professie afleggen en werd de “groep” erkend als congregatie onder diocesaan recht. De stichting groeide en ontwikkelde zich snel. Ze overleefde de Franse bezetting en het Hollands bewind.

In 1910 telde de congregatie al meer dan 30 zusters.

In 1927 voegden de zusters van de H. Vincentius van Dadizele zich bij de congregatie.

In de jaren die volgden werden huizen geopend in andere parochies, zodat het apostolische veld zich uitbreidde.

In 1954-1955 sluiten nog drie zustergemeenschappen zich aan: de Zusters van de H. Vincentius van Merkem, de Zusters van de H. Vincentius van Sint-Eloois-Winkel, en de Zusters van Liefde van Izegem.

In 2003 kwamen de Zusters van de H. Vincentius van Kortrijk Heilig Hart bij de congregatie.

De apostolaatswerken, vanuit onze congregatie begonnen en nu aparte VZW’ s met een eigen bestuursorgaan zijn  lager–en middelbaar onderwijs, het kinderdagverblijf ‘Engelbewaarder’, de Sint-Jozefskliniek te Izegem, de Woon- en zorgcentra Maria Rustoord te Ingelmunster, Sint-Jozef te Sint-Michiels Brugge, Ten Anker te Nieuwpoort, De Groene Verte te Merkem, H. Hart te Kortrijk en Begeleid Wonen SaMENSpel te Izegem.

Verschillende gemeenschappen zijn gesloten door de vermindering van de zusters:

    • in 2015 Sjaloom gemeenschap te Izegem,
    • in 2018 gemeenschap Sint-Jozef te Sint-Michiels Brugge,
    • in 2020 ‘Ten Anker’ gemeenschap te Nieuwpoort en gemeenschap te Dadizele,
    • in 2024 gemeenschap Kliniek Izegem en gemeenschap te Merkem.

Naamgeving van de zusters van de congregatie

Tijdens die beginjaren werden echter verschillende namen voor de zusters gebruikt vanuit tijdsgebonden accenten en toevallige omstandigheden.
Door hun apostolaat in de ‘armenzorg’ noemden de mensen hen meestal de ‘Zusters van de Armenschool’.
Omwille van hun bruin gewaad en hun uitdrukkelijke Mariaverering kregen ze ook namen als ‘Zusters Maricolen’ of  ‘Marullen’.
In de lijn van de ruimere geestelijke vernieuwing van het religieus leven in de Kerk, werden ze ‘Zusters van Liefde’ of ‘Zusters van Vincentius’ genoemd.
De definitieve toewijding van de congregatie aan Maria vond haar aanleiding in een wonderlijk gebeuren.
Door een brand tijdens de 1ste wereldoorlog, die juist voor het grote statuut van Onze Lieve Vrouw van de Zeven Weeën in de ingangshal van het klooster was gestopt, kregen de zusters een nieuwe naam van de Bisschop Mgr. Waffelaert. Zij worden ‘Zusters van Maria’, genoemd tot op heden.
Back To Top